|
Post by Admin on Jul 15, 2017 13:21:50 GMT
Zadnjič sem gledal film Eraserhead. Že večkrat sem ga gledal. In mi je res všeč.
Všeč mi je to, kako inovativen je bil lynch v 70 ih letih ko je film nastal. Res vrhunske ideje.
Predvsem mi je pa všeč psihičen vidik filma.
Zaznal sem, da kljub absurdnosti in srhljivosti Se ob tem filmu počutim bolj sproščeno in umirjeno, Kot ob marsikakem drugem "pozitivnem" filmu. In ratalo mi je jasno zakaj.
Ker jejezik ki je v filmu veliko bolj domač mojemu dojemanju sveta. Namreč svet dojemamo vedno skozi levo in desno hemisfero. Leva nam je vsem jasna. To je racionalizem. Desne se pa redkokdaj zavemo. In ta je za moje pojme čist razturjena v večini filmov. Ljudje majo nelogične monologe, ena sama zmeda, Neskončno neverbalnega nasilja, tudi v vseh pozitivnih filmih.
Pri eraserheadu je pa vse to čisto in jasno. Jezik desne polovice možganov je čist in jasen. Nič ni prikrito, zakrito. Zvok je srhljiv, scene so absurdne, in vsaj kokrjs iz svojega sveta gledam, In kokr sebe razumem, Točno tako dojemam vsako situacijo.....
Sej ne vem čist točno kako bi razložil. Bo moralo še minit nekaj časa, pa se mi mogoče posveti kako bi razložil.
|
|
|
Post by lena01 on Sept 5, 2017 11:08:41 GMT
Eraserhead is a 1977 American surrealist body horror film written, produced, and directed by filmmaker David Lynch. Shot in black-and-white, Eraserhead is Lynch's first feature-length film, coming after several short works. The film was produced with the assistance of the American Film Institute (AFI) during the director's time studying there. Starring Jack Nance, Charlotte Stewart, Jeanne Bates, Judith Anna Roberts, Laurel Near, and Jack Fisk, it tells the story of Henry Spencer (Nance), who is left to care for his grossly deformed child in a desolate industrial landscape. Throughout the film, Spencer experiences dreams or hallucinations, featuring his child and the Lady in the Radiator.
|
|